هفت سین آریایی

هفت سین های نوروزی سرسری برگزیده نشده اند. 

نکته ای در خور نگرش درباره ی هفت سین های باستانی و کهن که از زمان باستان تا امروز،از سوی نیاکان ما،بر خوان نوروزی می نهادند این است که هفت سین ها باید دارای این ۵ ویژگی باشند: 

۱/ نام آنها پارسی باشد. 

۲/ با بندواژه(حرف) سین آغاز شود 

۳/ دارای ریشه گیاهی باشند. 

۴/ خوردنی باشد. 

۵/ نام آنها از واژه های ترکیبی (مانند سبزی پلو ، سیر ترشی ، سیب زمینی و مانند آنها ساخته نشده باشد. 

با نگرش با ۵بند بالا می بینیم که سیب ، سیر ، سماغ ، سرکه ، سمنو ، سبزی (سبزه) وسنجد همه دارای این ۵ ویژگی هستند. 

بر این پایه: 

سنبل (نه خوراکی است نه پارسی) تازی است. 

سکه (نه خوراکی است نه پارسی) تازی است. 

سماور (نه خوراکی است نه پارسی) روسی است.همچنین سیخ و سوزن و سه پایه و مانند اینها. 

با نگرش به آنچه که آمد،در بیست میلیون واژه های پارسی نمی توان هشتمی را برای هفت سین های نوروزی پیدا کرد که دارای این ویژگی باشند. 

در پایان باید افزود که هر یک از سین های هفت سین ،نماد یکی از سپنتاهای(هفت ابر فرشته) کیش زرتشت است. 

"سیر" نماد اهورا مزدا ، "سبزه" فرشته اردیبهشت نماد آبهی پاکی است."سیب" فرشته سپندارمذ , فرشته زن , نماد بارداری و پرستاری است."سنجد" فرشته خرداد نماد دلبستگی , "سرکه" فرشته امرداد نماد جاودانگی , "سمنو" فرشته شهریور نماد خواربار , "سماغ" فرشته بهمن نماد باران. 

سماغ واژه پارسی است و نباید با بند واژه(حرف) "ق" نوشته شود. 

دکتر ناصر انقطاع